Full text: Zur Geschichte und Theorie des Bergregals und der Bergbaufreiheit

42 
1. Otto I Imperator . . . nos quasdam res ... . quas jam antea 
quidem comes nomine Hartuich de manu Warmunti comitis . . . 
tradiderat in loco Grahanstat . . . cum omnibus rebus eidem 
loco adjacentibus id est terris cultis et incultis, curtilibus et aedi- 
ficiis, mancipiis utriusque sexus, parscalcis et aliis servis, cidu- 
lariis, vectigalibus et in salina curtilia cum patellis patellarumque 
locis . . . cum foresto . . et silvis pratis pascuis, . . . sagina- 
tionibus, venationibus, aquarum decursibus, piscacionibus, prout 
a me regali potestate in banno erant, molendinis molendinumque 
locis, viis et inviis, quaesitis et inquirendis . . . omnibus uten- 
silibus ad eundem locura Grahanstat jure pertinentibus, nostro 
regio more praedictis canonicis cum integritate concessimus *. 
2. Urkunde Kaisers Otto II. vom 29. October 973 * 1 2 ; 
Salzunga cum omnibus appendiciis et utilitatibus suis, tarn in 
ecclesiis quam in aliis aedificiis, et mancipiis utriusque sexus, 
terris cultis et incultis, . . . venationibus, piscacionibus, aquis 
aquarumve decursibus. 
3. Urkunde Kaisers Otto III. v. J. 99s 3 : 
Quendam nostre proprietatis locum ad curtem tille nuncupatum 
cum omnibus ejus pertinentys in utriusque sexus mancipiis, areis, 
aedificiis, terris cultis et incultis, silvis, venationibus, aquis aqua 
rumve decursibus, molendinis, piscacionibus, viis et inviis, exiti- 
bus et reditibus, quaesitis et inquirendis omnibusque aliis appen 
diciis que adhuc dici vel inveniri sive inquiri possunt. 
Schon der flüchtigste Blick läßt erkennen, daß diese Urkunden 
als appendicia oder pertinentia auch solche Berechtsame aufführen, von 
denen es unzweifelhaft ist, daß sie kein bloßes Zubehör des Grund 
und Bodens gewesen und nur kraft besonderer Verleihung ausgeübt 
werden durften. Namentlich ist es gewiß, daß in der ersten Hälfte 
des Mittelalters niemand ohne besondere Verleihung befugt war, Jagd 
alter her oben staatlich, unten genossenschaftlich, nirgends grundherrlich (s. auch 
Dopsch II 178) gewesen und die Gewerkschaft habe ihre besondere Form erst seit 
dem 15. Jahrhundert erhalten, sich nach der II. Tafel von Vipasca (§§ 6, 7, 8) 
nicht mehr aufrecht erhalten, s. auch Arndt in der Zeitschrift für die gesamte 
Staatswissenschaft Bd. 70 S. 240. 
1 Die Urkunde ist bei Böhlau als Urkunde 18 aus dem Anhang zu Juvavia 
p. 181 mitgeteilt. 
2 Aus Schannat, Corpus traditionum Fuldensium, Lips. 1724, p. 241. 
3 Von Kommer in der Zeitschrift für Bergrecht Bd. 10 S. 378 mitgeteilt 
nach Quix, Cod. Aquensis 13.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.